เมื่อวานเป็นครั้งที่สองที่ได้เจอครอบครัวของมนเอ็ม คราวนี้ก็ไปกันเเต่เด็กหญิงเหมือนเคย ครั้งนี้เป็นครั้งเเรกที่จะได้ลองอาหารอียิปต์ เราก็นึกไม่ออกว่าหน้าตาจะเป็นยังไง เเต่ที่รู้คือเรากลัวอาหารเเขกมาก ครั้งเเรกที่ได้ลองเรามึนหัวไปวันเต็ม ๆ ก่อนไปหม่ำที่บ้านมนเอ็มเราเลยเตรียมกะเพาะเอาไว้ว่าต้องเจอไรบ้าง
พอไปถึงที่บ้าน ถึงกับเกิดอาการตะลึง อาหารเยอะมาก เหมือนจะมาทานกันเกือบสิบคนเเต่หลัก ๆ มีกันอยู่เเค่สี่คน เด็กญี่ปุ่นสองคนที่ไปด้วย น้องโนกะน้องมี่เห็นเเล้วถึงกับอุทานความเยอะของอาหาร เเละตกใจกะไก่ตัว เอิ่ม ที่ญี่ปุ่นเนี่ยไม่มีไก่เป็นตัวขาย น้องโนถึงกับถามว่าอันนี้ตัวไร ฮาาาา
ตอนที่ภรรยามนเอ็มสาละวนกับการทำอาหาร เราก็ต้องเป็นพี่เลี้ยงจำเป็นให้ทั้งเจ้าตัวเล็กสองคน คนพี่ตัวโตหน่อยอายุประมาณสี่ขวบ ก็สาละวนหานู่นนี่มาให้ ชวนคุยกะเราเรื่อยเปื่อย จนภรรยามนเอ็มถามเราว่า คุยกันรู้เรื่องด้วยเหรอ เพราะน้องพูดออกมาเป็นภาษาอารบิคตลอด เเต่การสื่อสาารกะเด็กสำหรับเราง่ายจะตาย เพราะเราใช้ภาษามือในการสื่อสารกัน จนน้องยุ่นสองคนถึงกับขำเรา เเละบอกว่าที่น้องชอบมาเล่นกะเราเพราะว่าเราเหมือนเด็ก (ติงต๊องส์) เเถมน้องอ่ะเหมือนตัวโคลนเราเปี๊ยบ (ขอบอกก่อนว่าน้องเเสบมาก) สรุปชมชั้นใช่ไหม ฮ่า ฮ่า
พอตอนทานอาหาร เราอึ้งว่าจะหม่ำไก่กันยังไง อยู่ ๆ ภรรยามนเอ็มก็เอามีดมาเเบ่งครึ่งตัวเเล้วก็เเบ่งใส่จานต่อคนต่อครึ่งตัว สรุปว่าชั้นกลา่ยเป็นตัวกินไก่ไปเเล้วววววว
ตอนเเรกที่เกรง ๆ อาหารอียิปต์ สรุปว่าไม่มีปัญหา เเหม่มซังหม่ำได้หมด ข้อดีของการมา่อยู่ต่างบ้านต่างเเดนเเบบจนจน ทำให้การเลือกกินต่ำลง ขอให้เห็นเป็นอาหารก็กินได้หมดล่ะ
เเต่จานที่ทำเราอึ้งไปพักก็คงเป็นเเกง เพราะว่าคำเเรกที่ตักเข้าไป กลิ่นเเขกขึ้นสมองเราเลยทีเดียว สรุปว่าจานนั้นเราเเตะครั้งเดียวไม่ลองต่อ เจ้าตัวเล็กก็คะยั้นคะยอให้เรากินจริง จนต้องโกหกเด็กว่าอิ่ม เเต่พอน้องเลิกสนใจเราก็จกอย่างอื่นต่อ น้องคงงงว่าเราทำไรนิ ไหนบอกว่าอิ่ม เหอ เหอ
เเต่ ๆๆๆๆ ยังไม่หมดเท่านั้น พอเราจัดการอาหารกันไปได้ซักพัก ชอคโกเเลตเค้กก้อนโตก็มากองตรงหน้า เเถมเราได้เยอะสุดอีกต่างหาก
งานนี้สรุปอาหารอร่อยกว่าที่เรากลัวไว้เยอะ เเต่ ๆๆๆๆๆ เเหม่มซังก็กลับมาอะตอมมิกบอมบ์ที่บ้านคร้าบบบบ
No comments:
Post a Comment