season change

new toy with new lens

 

ความเกิดอยากจะหม่ำ

เมื่อวันศุกร์ที่เเล้วมีโปรโมชั่นร้านเค้กเเถวบ้าน อร่อย (โฮก)  เค้กร้านนี้อยู่ในส่วนของโรงเเรมฮากุวะเป็นร้านเค้กเล็ก ๆ เเต่เค้กอร่อยไม่ธรรมดา ราคาก็ไม่ได้จัดว่าเเพงเว่ิอร์ เรียกว่าสมราคาเลยล่ะ


เค้กญี่ปุ่นจะเน้นการตกเเต่งที่สวยงาม ตัวเนื้อเค้กจะออกเเนวนิ่ม ๆ นุ่ม ๆ เบา ๆ  ที่บอกว่าเป็นโปรโมชั่นเค้กวันนี้สามชิ้นราคาพันเยน เเหม่มเลยสอยมาซะสองกล่อง เลือกเค้กที่เเพงที่สุดในร้าน ฮ่า ฮ่า

ขิ้นเเรกที่นำเสนอคือฟรุ๊ตพาเฟต์

ต่อด้วยสตอเบอรี่ทาร์ต

มองบลังค์

ปิดท้ายด้วยชอคโกเเลตมูสโมจิ

อ้วนกันให้ตายไปข้างเลยเหอะ

Thai charity food fair

งานนี้จัดขึ้นเมื่อวันเสาร์ที่เเล้ว วัตถุประสงค์ของงานก็เพื่อนำรายได้ไปบริจาคที่สภาสังคมสงเคราะห์ในพระบรมราชูปถัมภ์ งานนี้เราทำหน้าที่เป็นเเม่นางเฝ้าของ เอ้ย ไม่ใช่ เราทำหน้าที่เป็นผู็้ควบคุมการเเจกของรางวัลให้ดำเนินไปอย่างมีประสิทธิภาพ หน้าที่หลัก ๆ ก็ไม่มีไรมาก ยิ้ม ยื่นของ เชคว่าตรงกับที่เค้าจับฉลากได้ไหม งานนี้มีการขายบัตรจับฉลากล่วงหน้า รางวัลใหญ่ของงานเป็นตั๋วเครื่องบินไปกลับไทย ซึ่งงานนี้พี่ที่จับรางวัลได้เป็นซื้อตั๋วไปประมาณยี่สิบกว่าใบ เเม่เจ้าาาาาา


ในงานก็มีการขายอาหารหลายอย่าง พี่ ๆ น้อง ๆ นักเรียนไทยทุกคนที่อยู่ในฮิโรชิมามาร่วมด้วยช่วยกันขยันขันเเข็งเป็นอย่างดี อาหารที่ทำขายก็เป็นอาหารไทย ๆ สไตล์เผ็ดเเสบร้อน ลาบเอย ต้มข่าไก่ เเกงเขียวหวานไก่ งานนี้ทำให้รู้ว่าคนญี่ปุ่นไม่เกรงกลัวพริกกันจริง ๆ บางคนกินจนปากบวมเป็นเเองเจลิน่า โจลี่โดยไม่ต้องศัลยกรรมเหตุเพราะเผ็ด

งานนี้น้อง ๆ มารำให้ฟรี เเต่ละคนขนพร๊อพมาเต็มที่ เต้นกันเเบบเหมือนจ้างมาล่วงเวลา เเต่ที่เราฮาสุด ๆ คือมีน้องคนนึงขอขึ้นมาร้องเพลงบนเวทีเองเลย น้องบอกว่าอุตส่าห์เเต่งสวยมาเพื่อให้ได้ปรากฏตัว เลยขอทางทีมงานร้องเพลง จบเพลงน้องบอกว่ามีความสุขมากอารมณ์ประมาณนางสาวไทยได้มงกุฎประมาณนั้น

 

ส่วนการเเสดงเซทนี้ไม่ต้องพูดถึง เรียกเสียงฮือฮาได้สุด ๆ การเเสดงมวยไทย ตอนที่พี่เค้าเเสดง กองเชียร์ด้านล่างก็ตะโกนโหวกเหวกว่าก้านคอ ๆ ๆ เอิ่ม พี่นักมวยทำหน้าเหนื่อยเหงื่่อเเตก เราล่ะเสียวเเกจะก้านคอคนดูมากกว่า โทษฐานกดดันเเก ฮาาาา

งานนี้พี่ชายคิ้วต่ำของเราโชว์ฝีมือชาววังทำขนมไทย พระเจ้า ไม่อยากเชื่อ เเต่พี่ชายก็ได้เเสดงให้เห็นเเล้วว่า ขนมเล็บมือนาง ขนมบ้าบิ่น ของไทยเรานั้นขายดีเป็นเทกระจาย คนขายตักกันไม่ทันเลยทีเดียว


สรุปจากยอดขายที่ได้ในงานถือว่างานนี้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี เย้


เสร็จงานมีไปดื่มกันต่อเล็กน้อยที่ร้านเเถวบ้านเรา เเต่ละคนอย่าเรียกว่าดื่มเลย เรียกว่ากรอกเหอะ ดื่มกันกระหน่ำมาก จนน้องพนักงานไม่ต้องไปไหนยืนเฝ้าโต๊ะกันเลย ดูจากสภาพก็คงไม่ต้องบรรยายต่อ ฮ่า ฮ่า

ข้าวมันไก่สูตรเเหม่มมี่ฉลองตรุษจีน

กรี๊ดดด ตรุษจีนเเล้วเหรอเนี่ยจำอะไรไม่ได้เลยชีวิตนี้ ตอนนี้จำได้เเค่วันอาทิตย์พอเข้าวันจันทร์ต้องมาทำงานชีวิตเเหม่มซังเริ่มลืมเลือนอีกละ บรรยากาศตอนไปเกาหลียังจำได้ดี ผ่านมาจนจะหมดเดือนมกราคมเเล้วเหรอเนี่ย ชีวิตช้านนนนยังไม่ได้ทำไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย (เฮ้อ)


นึกคึกอยากหม่ำข้าวมันไก่ เพราะเมื่อวันก่อนไปหม่ำที่ร้านอาหารไทยเเถวบ้านไม่หนำใจ เลยทำเองซะเลยพร้อมเกณฑ์พลพรรคเเถวบ้านใครว่างมาร่วมกันกิน อารมณ์นั้นทำเหมือนจะเลี้ยงคนทั้งหมู่บ้าน ฮ่า ฮ่า พี่ชายคิ้วต่ำของเราโพสต์ในเฟสบุคว่าใครอยากทานหนมเทียนมั่งจะเอามาเเบ่ง เราก็เอะใจนะวันไรมีหนมเทียน กรรม ตรุษจีนเเล้วนิหน่า เหอ เหอ


เลยลากพี่ชายคิ้วต่ำมาหม่ำด้วยงานนี้เราเลยได้กินหนมเทียนไกลบ้าน อร่อยโฮกเหมือนกินที่ไทยเลย พี่คิ้วต่ำก็บ่นเป็นหมีกินผึ้งนิดหน่อยว่าใบตองเเพง อย่างนี้ล่ะใบตองนำเข้า ห่อละสองร้อยกว่าบ้าน ถ้าซื้อที่ไทยคงเหมาได้ทั้งสวน


วันที่ทำข้าวมันไก่ ก็ทำเค้กไปด้วยพอดีได้สูตร Double chocolate banana mousse cake กะว่าจะทำไปให้น้อง ๆ ที่เเลบหม่ำซะหน่อย ไหงกลายเป็นเด็ก ๆ ที่มาหม่ำข้าวมันไก่กินกันซะหมดไปได้ เพราะว่าทนเเรงรบเร้าไม่ไหว มีเสียงเรียกร้องว่าอยากหม่ำเค้ก ๆๆๆ สุดท้ายเลยต้องยกเค้กทั้งก้อนให้กับเเก๊งค์ข้าวมันไก่ซะนี่ เฮ้อ

 

เมื่อสองสามวันก่อนไปทานสปาเกตตี้ที่ร้านเเถวมหาลัยมา (เอิ่ม ช่วงนี้มีเลือกวันนิดหน่อย เพราะน้องคนเสิร์ฟหน้าใสกิ๊ก) เห็นสาวโต๊ะข้าง ๆ สั่งชูครีมมาน่ากินมากกกก เลยลองมาบ้าง อร่อยสุด ๆ อ่ะ ข้างในเป็นไอติมด้วย ส่วนพี่ขวัญสั่งหนมปังปิ้งมา เป็นหนมปังปิ้งที่รอนานสุดในสามชาติ ตอนรอก็จินตนาการว่าต้องเป็นหนมปังปิ้งที่อเมซซิ่งมาก ที่ไหนได้ก็หนามปังปิ้งราดกล้วย แอบเเพงอีกต่างหาก

New year trip 2012 @ Korea Last day

วันสุดท้ายของทริปเกาหลี วันนี้เราจะชิว ๆ กัน วันนี้เป็นวันปีใหม่ตรงกับวันที่หนึ่งมกราคมพอดี เราสองคนเลยเเพลนกันว่าจะไปไหว้พระกันเเต่เช้าเเล้วเดินเล่นชิว ๆ หาของหม่ำกัน เราเลยออกเดินทางเเล้ว

ฝากกระเป๋าไว้ที่โรงเเรม มุ่งหน้าไปวัด Jogyesa เพราะวันเเรกที่เรามาถึงกันก็ค่ำเเล้ว

วันนี้คนมาทำบุญไหว้พระที่วัดเยอะมาก เเถมมีพิธีสวดมนต์กันเเต่เช้า เราสองคนเข้าไปด้านในลึก ๆ ไม่ได้ก็ได้เเต่เเอบ ๆ อยู้ริมประตูวัดนั่นล่ะ พอคนเปิดประตูออกมาเเต่ละทีก็ตัวสั่นเลย ฮ่า ฮ่า

ยืนสวดมนต์กันได้ซักพัก ท้องก็เริ่มทำงานเหมือนเคย เลยขอลาหลวงพ่อไปหาของทานกันก่อน มื้อนี้เราก็เลยเดินหาของกินเเถว ๆ วัด ที่น่าเเปลกคือร้านรวงเปิดช้ามาก ส่วนมากเปิดประมาณสิบเอ็ดโมงครึ่ง เราก็เลยสุ่ม ๆ เข้าร้านนึงสรุปเป็นร้านเหล้าครับ เเต่โชคดีที่ยังมีเมนูอาหารกลางวันให้สั่ง มาเกาหลีเลยสั่งมื้อสุดท้ายเป็นสปาเกตตี้คาโบนาล่าซะ เอิ่ม เป็นสปาเก๊ตตี้ที่เราทำยังอร่อยกว่า เหอะ เหอะ เราสองคนไม่กล้าเสี่ยงสั่งอาหารที่ทำให้ท้องเสีย เพราะวันนี้ต้องกลับญี่ปุ่นเเล้ว

ทานเสร็จเราอยากนั่งเล่นชิว ๆ เลยไปนั่งชิวกันต่อที่ร้านดงกิ้นโดนัส ที่เกาหลีเนี่ยร้านดังกิ้นท่าทางจะขายดี เพราะเจอเเต่ร้านใหญ่ ๆ ส่วนที่ญี่ปุ่นไม่มีดังกิ้นมีเเต่มิสเตอร์โดนัท ส่วนตัวเราชอบกินดังกิ้นโดนัทมากกว่า

นั่งเม้ามอยกันไปเรื่อย เกือบได้เวลาเราเลยออกจากร้าน พลันสายตาเราสะดุดร้านขายของกิฟท์ช๊อบ เราเลยเเวะเดินเล่นเเป๊บนึง พอเดินซักพัก พี่ขวัญอุทานว่า เเหม่มกระเป๋าพี่อยู่ไหน สรุปเจ๊ขวัญลืมกระเป๋าในร้านดังกิ้น ถ้าหายเนี่ยซวยเเน่นอนเพราะว่าพาสปอร์ตอยู่ในกระเป๋าด้วย

เรามารอรถบัสกลับไปสนามบินที่ป้ายหน้าโรงเเรม สะดวกดี ไม่รู้ว่านั่งนานไหมเพราะว่าเราหลับตลอดทาง ระหว่างทางกลับ จนนั่งเครื่องเราสองคนเงียบมาก อาการไม่อยากกลับญี่ปุ่นเริ่มมาให้เห็นเป็นระยะ สรุปอาการนี้เรียกว่า ไม่อยากเผชิญโลกเเห่งความเป็นจริง ฮาาาา

new year trip@Korea (4) ชมสวนต้องห้าม เดินเล่นตลาด ช๊อปกระจาย

วันนี้เรามีเเพลนไปพระราชวัง Changdeok-gung (창덕궁,昌德宮) (Metro Line 3, Anguk station 5 min walk or Line 1, 3, 5 Jongno-3ga Station) พระราชวังนี้เป็นพระราชวังที่สองสร้างถัดจากเคียงบกกุง ความสำคัญของวังนี้ที่ทำให้เราต้องมาให้ได้คือ ถูกจัดให้เป็น UNESCO world heritage เลยน้า


โดยส่วนตัวชอบพระราชวังนี้มากที่สุดที่ดูมาในเกาหลี เพราะว่าสถาปัตยกรรมสวยงามจริง ๆ

ตัวพระราชวังโดยรวมเล็กกว่าเคียงบกกุง

สถานที่ที่ทำให้วังนี้มีชื่อเสียงมาก ๆ เลยคือ Huwon (secret garden) เราเรียกเองว่าสวนต้องห้าม การจะเข้าชมสวนนี้ไม่สามารถเดินไปดูด้วยตัวเองได้ ต้องรอไกด์เกาหลีเป็นคนนำไป ระยะเวลาทัวร์ในสวนก็ประมาณสองชั่วโมง พอดีว่าตั๋วที่เราซื้อเเบบ combination สามารถใช้กับสวนนี้ได้เราเลยไม่ต้องจ่ายเพิ่ม สวนนี้ในอดีตเป็นสวนที่ห้ามคนนอกเข้า เป็นพื้นที่สำหรับกษัตริย์หรือเเขกวีไอพีเท่านั้น สามารถเชคตารางเข้าชมได้จากเวบไซต์ของวัง มีให้เลือกทั้งเเบบเกาหลี ญี่ปุ่น อังกฤษ อ่อ ลืมไปว่าคนญี่ปุ่นมาเที่ยวที่เกาหลีเป็นอันดับต้น ๆ เลย คนเกาหลีที่นี่ส่วนมากจะพูดภาษาญี่ปุ่นได้ดีมาก

ในส่วนของสวนต้องห้ามที่เข้าชม ก็จะมีพื้นที่ส่วนของห้องสมุดสำหรับกษัตริย์ เเล้วก็มีพื้นที่สำหรับให้ทรงพักผ่อน ชมการเเสดงต่าง ๆ จริง ๆ เเล้วเราคิดว่าไม่น่าเรียกว่าสวนนะเรียกว่าพื้นที่ป่าย่อม ๆ ดีกว่า อากาศด้านในหนาวกว่าส่วนตัววังมาก ไกด์สาวถามเราว่าเราหนาวมากเหรอ (เค้าเห็นเราเต้น) เราบอกว่าปล่าวเพราะว่าถ้าเราขยับตัวจะทำให้อุ่น ไกด์สาวบอกต่อว่าวันนี้ไม่หนาวนะ (ติดลบเนี่ยนะ) เมื่อปีที่เเล้ว ลบสิบหกองศา อุเเม่เจ้า เเค่นี้เราก็เจ็บคอจะเเย่เเล้ว ลบสิบหกเนี่ยท่าทางจะหน้าชา ยิงเลเซอร์ไม่ต้องฉีดยาชากันเลยทีเดียว ฮ่า ฮ่า

เดินมาส่วนด้านในจะเจอส่วนที่พักของคนรับใช้ในวัง จะเเยกเป็นส่วนชาย หญิง ตัวอาคารจะเเบ่งเเยกอย่างชัดเจน ส่วนของหอชายจะมีห้องให้อ่านหนังสือ ที่พักทำโอ่อ่า ไกด์สาวบอกว่าคนเกาหลีสมัยก่อนจะให้ความสำคัญกับชายมากกว่าหญิง ส่วนหอหญิงมีเเค่ที่นอนกับห้องครัวไว้ให้ทำอาหารเลี้ยง ไกด์สาวตั้งคำถามว่าคิดว่าปัจจุบันเป็นยังไง เธอเฉลยว่า ปัจจุบันหญิงเกาหลีเหนือกว่าชาย อันนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ค่อยได้ดูซีรีย์เกาหลีซะด้วย

หลังจากเดินครบสองชั่วโมง ขอบอกว่าหนาวมาก รองเท้าบู๊ทที่เราใส่ไปถึงขั้นปริ กรี๊ดดดด คู่นี้ไม่ได้ซื้อตอนเซลล์ซะด้วยซิ เสียใจ

จบจากเดินชมสวนเเละวังโดยรอบ เราเดินไปหาของกินเเถวตลาดนัมเเดมุนกัน ตลาดนี้เป็นตลาดที่ขายสินค้าพื้นเมืองที่ใหญ่สุดในเกาหลีของที่เราได้ติดไม้ติดมือกลับมาคือ ชอคโกเเลตจากเจจูเอาไปฝากเด็ก ๆ ที่เเลบ มาโซลเเต่ได้ของฝากจากเจจู ฮาาา

มื้อกลางวันฝาท้องเอาไว้ที่ร้านเเถวตลาดนัมเเดมุน เป็นซุปร้อน ๆ มีผัก เห็ดเเล้วก็เนื้อ อร่อยดี

เเพลนเเรกเราสองคนกะว่าจะไป Jongmyo Shrine กันต่อ เเต่เพราะเราเดินในวังเเรกกันนานมาก เจออากาศที่หนาวมาก พี่ขวัญก็น้ำมูกยืดตลอดทาง เราเลยยกเลิกทริปนี้กระทันหัน พี่ขวัญเลยรีเควสขอเดินห้างเเทน เราสองคนเลยไปช๊อบต่อกันที่ห้างเเถว ๆ Seoul station

มาช่วงปีใหม่นี้มีข้อดีคือ ทุกห้างพากันพร้อมใจลดกระหน่ำ เราถูกใจสไตล์เสื้อกันหนาวที่นี่มาก ไปเจอเสื้อกันหนาวขนเป็ดกับรองเท้าขนเเกะลดราคา พอคำนวณออกมาเป็นเงินเยนเเล้วไม่มีทางหาได้ถูกเเบบนี้ที่ญี่ปุ่นเเน่นอน เลยซื้อซิครับงานนี้ พอซื้อกลับมาเพื่อนโยสรรเสริญว่า ยูรู้ไหมว่าเค้าต้องใช้เป็ดกี่ตัว เหอ เหอ

ข้อดีของการซื้อของในห้างอย่างนึงคือ เราเคลม Tax ได้ เเต่สุดท้ายก็ไม่ได้รับคืนเพราะว่าตอนไปรอเอาที่สนามบิน คนต่อเเถวยาวมาก คาดว่าถ้ารอต่อเเถวเราคงตกเครื่อง เลยไม่ได้เอาเงินคืน เสียใจรอบสอง (รอบเเรกรองเท้าบู๊ทปริ) ฮ่า ฮ่า

ไม่ค่อยจะบ้าเห่อเลยเราได้มาก็ต้องใส่เลย

มื้อเย็นเราจัดหนักกันอีกเเล้ว เพราะตอนไปโซลทาวเวอร์เดินผ่านร้านขาหมูเเล้วก็เล็งเอาไว้ว่าต้องหม่ำให้ได้ สรุปร้านนี้เป็นร้านเหล้า เเต่ขาหมูเป็นกับเเกล้ม เอิ่ม สั่งเบียร์มาเเบ่งกัน เป็นเบียร์ที่ประหลาดมากกก เพราะเป็นเบียร์เปรี้ยวเกิดมาเพิ่งเคยเจอ ฮ่า ฮ่า วิธีการหม่ำก็ทานขาหมูคู่ไปกะผักเเละกิมจิ (ทุกจานมาอย่างเบ้งเฉพาะขาหมูเนี่ยก็หนึ่งขาเต็ม ๆ) มื้อนี้หมดไปประมาณสามหมื่นวอน เเต่อิ่มกันยันเช้า

วันนี้เป็นคืนปีใหม่ที่เงียบมาก หรือเราไม่รู้ว่าเค้าไปฉลองกันที่ไหน เรากะพี่ขวัญเลยกะว่าจะฉลองที่ห้องนี่ละ ห้ามหลับจนกว่าจะเที่ยงคืน พี่ขวัญอาสาเลี้ยงเบียร์เรา เราเลยได้มาคนละกระป๋อง เเต่สุดท้ายดื่มกันไปยังไม่ถึงครึ่งกระป๋องนั่งรอจนกว่าจะเที่ยงคืนเเล้วก็หลับคาเบียร์กันเลย ฮาาาาา

new year trip@Korea (3) พระราชวังฤดูร้อน เดินตลาด ดูน้องปลา

วันที่สามของทริป เราตื่นมาเเบบอ่อนละโหยโรยเเรงมากเพราะว่าเมื่อวานหม่ำของเผ็ดเข้าไปเราท้องเสียตั้งเเต่เมื่อคืน เช้านี้เลยขอหาอะไรร้อน ๆ รองท้องหน่อย

สรุปก็เลยเลือกร้านเเถวโรงเเรม อาหารที่สั่งมาเป็นต้มคล้าย ๆ เกี๊ยวที่ไทย ไส้ข้างในเป็นหมูกับผัก โรยสาหร่ายโปะหน้าหน่อย เราหม่ำไปได้ไม่หมดชาม เราสองคนต้องรีบเชคบิลด่วนวิ่งกลับมาโรงเเรมเเทบไม่ทัน เำพราะว่าท้องเสียยังไม่หาย รีบเดินออกจากร้านเเทบไม่ทัน หนึ่งกลัวป้าเจ้าของร้านโวย ทานเหลือเยอะ สอง ท้องมันไม่ไหวเเล้ว ฮ่า ฮ่า

ห้องน้ำเป็นเรื่องสำคัญสำหรับเรามาก เพราะเป็นคนท้องไส้ไม่ค่อยดี ทานอะไรผิดปกติก็จะออกหมด ห้องน้ำที่เกาหลีไม่ค่อยสะอาดเท่าไหร่ โดยเฉพาะตามที่สาธารณะ

ที่เเรกที่เราไปเดินคือ ตลาดนัมเเดมุน ลักษณะคล้าย ๆ กับสำเพ็ง พาหุรัดที่ไทย มีของขายเกือบทุกอย่าง ที่สำคัญสามารถต่อราคาได้อย่างสนุกสนาน เเต่เราซื้อเเค่ของฝากนิดหน่อยกับขนม พอดีเดินผ่านร้านซาลาเปาเจ้านี้คนต่อเเถวเยอะมาก เเถมซาลาเปาลูกโตมาก เลยต่อคิวซื้อมาชิมกัน อร่อยดี เนื้อซาลาเปาคล้าย ๆ หมั่นโถ ข้างในเป็นไส้ถั่วเเดงร้อน ๆ

เดินเล่นที่ตลาดเสร็จ เราก็มาทานมื้อเที่ยงกัน มื้อนี้เราขอรีเควสเอาเเบบเบา ๆ ไม่เจ็บตัว ไม่เอากิมจิ เลยกลับมากินอาหารญี่ปุ่นโดยคนเกาหลีทำ ฮ่า ฮ่า (หนีญี่ปุ่นยังมาหม่ำที่เกาหลีอีกกก) เเต่ก็เป็นอาหารที่เซฟสุดนะ

เรานั่งรถไฟใต้ดินไปเดินพระราชวังกันต่อ พอดีว่าซื้อตั๋วเข้าชมวังกับศาลเจ้าเเบบ combination ราคาเเค่หมื่นวอน ถ้าใครชอบเดินเล่นในวังเเนะนำซื้อตั๋วนี้ดีกว่าซื้อเเยก เพราะราคาถูก พระราชวังชางเกียงกุงเป็นพระราชวังฤดูร้อน ตอนเดินเข้ามาอารมณ์ต่างจากเคียงบกกุง เพราะว่าจะค่อนข้างเล็กกว่า เเล้วที่สำคัญเงียบมาก ๆ คนไปน้อยมาก ๆ (เเหงซิ ใครเค้าจะมาเดินตอนหน้าหนาวยะ) เราลองเดินดูรอบ ๆ ก็ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ เพราะว่าลักษณะตัววังของที่เกาหลีก็จะคล้าย ๆ กัน เเละที่สำคัญหนาวเหมือนเคย หนาวขนาดน้ำเป็นน้ำเเข็งเลย ภายในวังมีต้นไม้เยอะมาก คิดว่าถ้ามาตอนใบไม้เเดงน่าจะสวยกว่า มาหน้าหนาวต้นไม้ส่วนมากก็จะโกร๋น ๆ

เดินเล่นรอบวังได้ซักพัก เราเลยไปหาที่อุ่น ๆ ในตัวตึกพักกันดีกว่า ตอนเเรกอยากไปดู อควาเรียมที่ตึก 63 เราเป็นพวกชอบดูสัตว์ทุกชนิด ตอนเเรกกะว่าจะไปที่นี่พออ่านจากคอมเมนต์เลยเปลี่ยนใจไปตึก COEX เพราะที่นี่มีอควาเรียมที่ใหญ่กว่า

พอมาถึง COEX mall กว้างมาก ๆ คาดว่าน่าจะใหญ่กว่าเวิร์ดเทรดที่ไทยอีก พอออกจากรถไฟใต้ดินก็เดินตรงสุด ๆ (ค่อนข้างไกลเหมือนกัน) ตามทางจะมีป้ายบอกตลอดว่าอควาเรียมอยู่ตรงไหน

ปัญหาของการดูปลาในอคาเรียมครั้งนี้คือ ต้องเเย่งเด็กดู เพราะว่าเด็ก ๆ เยอะมาก เพราะเป็นช่วงวันหยุดปีใหม่

ตัวอควาเรียมไม่ได้ใหญ่มาก เเต่การจัดพื้นที่ในอคาเรียมค่อนข้างใช้ได้ เราเคยไปอควาเรียมที่โอซาก้าที่นั่นใหญ่กว่า เเล้วก็ตื่นตากว่า เเต่โดยรวมที่นี่ก็โอเค เเต่ต้องนั่งรถไฟใต้ดินค่อนข้างไกลหน่อย เเถมในมอลล์ยังมีพื้นที่ให้เดินเล่น เเถมของกินให้เลือกเยอะเเยะ

มาสะดุดตากับปลาฉลามยักษ์ ตัวจริงใหญ่มาก ไม่เเน่ใจว่าอ้วนหรือว่าเป็นที่พันธ์ ฮ่า ฮ่า

มื้อเย็นวันนี้ก็มาจบที่ไก่ต้มโสมเหมือนเดิม เพราะว่าอยากทานมากกกก บ่นกับพี่ขวัญตลอดทางว่าอยากทานอีก สุดท้ายเลยได้หม่ำสมใจ เเถมวันนี้อร่อยกว่าร้านเเรก สังเกตุทุกเมนูต้องมีเครื่องเคียงเป็นกิมจิตลอด เลยนั่งสงสัยว่าเวลาเราทานอาหารไทยเนี่ย เราต้องทานคู่กับน้ำปลาพริกตลอดรึเปล่า มื้อนี้เราหม่ำได้เเค่ผักสดเพราะว่าไม่อยากเสี่ยง

 

ไก่ต้มโสมร้านนี้น้ำจะข้นกว่าร้านเเรกที่เราไปลองราคาต่อชามก็ประมาณ 13000 won เเต่ขอบอกว่าเยอะมาก เรากับพี่ขวัญควักทั้งเกลือเเละพริกมาเหยา่ะกันเต็มที่ เห็นเเล้วสงสารคนทำ ถ้าเป็นที่ญี่ปุ่นเนี่ยมีเคือง ฮ่า ฮ่า เหมือนเราไม่ให้เกียรติคนทำประมาณว่าอาหารเค้าไม่อร่อย เเต่ไก่ต้มโสมรสชาติจะจืด ๆ มาก (เเต่อร่อย) ถ้าเติมเกลือกะพริกหน่อยนะ อร่อยเหาะเลยอ่ะ