วันที่สองเราตื่นกันเเต่เช้า มุ่งตรงไปยังสถานี โชคดีที่เราซื้อเรียวกักเซเรลพาส หรือสั้น ๆ ง่าย ๆ ว่า ตั๋วเดินทางด้วยรถไฟเจอาร์ (รวมชินคันเซนด้วย) สำหรับนักเรียนต่างด้าว สำหรับสามวันในเเถบคิวชูทางเหนือ (สามวันราคาประมาณเจ็ดพันเยน) วันนี้เราเลยขึ้นรถไฟฟรี เจ้ากรรมวันนี้เป็นวันหยุดของทุกคนเเละอากาศดีมาก ทุกคนต่างมุ่งหน้ากันไป huis ten bosch โอ้วเเม่เจ้า ทริปนี้เราเลยยึดครองนั่งกับพื้นบนรถไฟตลอดระยะเวลาการเดินทางชั่วโมงครึ่ง ตอนที่นั่งกับพื้นก็จะมีสายตายชาวยุ่นชำเลืองมาเป็นระยะ ๆ ประมาณว่าชั้นก็อยากนั่งนะ เเต่ชั้นอาย เธอไม่อายบ้างเหรอ เเต่ ณ เวลานั้นเราไม่สนใจเเล้วล่ะ เพราะเราเดาว่าวันนี้เราต้องเดินนานเเน่นอน เลยต้องเก็บเเรงเอาไว้ก่อน
เมื่อถึงที่หมาย เเหม่มซังตื่นเต้นมากกกก เพราะว่าสวยกว่าที่จินตนาการเอาไว้เยอะ อากาศวันนี้เเดดเเจ่ม เเต่ลมเเรงมาก
ค่าเข้าประตูประมาณห้าพันกว่าเยน เข้าชมกิจกรรมได้เกือบหมด เเต่วันนี้ทั้งวันเราเก็บไม่หมดเเน่นอน เลยเลือกเเค่บางอย่าง ด้านในก็จะมีโรงเเรมอยู่ด้วย บางคนก็มาพักที่โรงเเรมเเล้วก็ซื้อเเพคเกจเอาไว้สองวัน เหลือบดูค่าโรงเเรมช่วงโกลเด้นวีคเเล้วอิชั้นจะเป็นลม
ไม่ได้เข้ามาพักก็ขอเนียนมาเเอบถ่ายรูปในโรงเเรมหน่อย ฮ่า ฮ่า
ตัวเต็มของโรงเเรมที่ไปแอบถ่ายในสถานที่มา
ที่นี่จะปลูกดอกไม้เป็นฤดูกาล ตอนนี้ใบไม้ผลิก็จะเอาดอกไม้สำหรับช่วงนี้มาลง เเต่ดอกไม้ยังไม่ค่อยบานเต็มที่เท่าไหร่ ที่น่าทึ่งคือเค้าดูเเลดอกไม้กันยังไงนะ เราปลูกไม่เห็นจะงามอย่างนี้เลย
โชคดีที่วันนี้เราไปเค้าจัดงานครบรอบสิบปีเลยมีกิจกรรมพาเหรด คนเดินเหงื่อเเตกซ่กเพราะว่าเเดดเเรงมาก เเต่ก็ยังยิ้มกันสุด ๆ ตอนที่ถ่ายพาเหรดเรากำลังต่อคิวรอดูหนังสามมิติ ระหว่างรอก็มีเกรียนมาเเทรกข้างหลัง น๊านนานทีนะจะเจอเเบบนี้เเต่ก็เป็นส่วนน้อย เกรียนยุ่นก็ทำหน้าตาเฉยเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเรียกว่าทำหน้ามึนอ่ะ
เห็นเเล้วปลาบปลื้มมาก มิเสียเเรงที่ดั้นด้นมาจริง ๆ
รูปนี้พี่ขวัญบอกว่าให้ยืนถ่ายซะจะได้เหมือนเเองเจลีน่า โจลี่ เอิ่ม พี่ขขวัญก็คิดได้นะ ส่วนไหนที่เหมือนนิ ฮ่า ฮ่า ท่าทางจะเเค่ฉากข้างหลังที่เห็นเเล้วนึกถึงฉากในเรื่อง tourist
ช่วงเย็นเราต้องรีบกลับเพราะว่ามีนัดกับน้องในเเลบที่ตอนนี้มาอยู่ฟุกุโอกะเเล้ว เราเลยรีบนั่งรถไฟกลับ ขนาดรีบกลับก็ยังไม่วานคนเเน่นเหมือนเดิน นัดเจอน้องโนโซมิที่ฮากาตะ เจอหน้ากันปุ๊ปเราโดดกอดเลย ฮ่า ฮ่า วันนี้น้องจัดเต็ม พร๊อพใหม่ทั้งชุดเพราะว่าจะมาเจอเเหม่มซัง มื้่อเย็นเรามาจบกันที่ราเมงร้านดังอิปปุโด อร่อยจริงจังมากเสียอย่างเดียวมันไปหน่อย หลังจากนั้นเราก็เดินหาของกินเล่น ประเด็นหลักคือยังเมาท์กันไม่เสร็จ มาจบที่ร้านของหวาน ราคาของหวานเเต่ละอย่างเล่นเอาขนหน้าเเข้งร่วง เเต่มื้อนี้มีคนเลี้ยงค้าบบบ พี่ขวัญเป็นเจ้ามือเนื่องในโอกาสได้มาเจอโนโซมิ
กว่าจะหม่ำเเละเมาท์กันเสร็จก็ปาไปเกืิอบสี่ทุ่ม เป็นธุระต้องให้น้องพาขึ้นรถไฟใต้ดินเเล้วมาส่งที่โรงเเรม สัญญาว่าจะเเวะไปเจอกันอีกเนอะ